H τοπογραφία της βυζαντινής Κωνσταντινούπολης
Η Κωνσταντινούπολη, πρωτεύουσα της βυζαντινής αυτοκρατορίας, παρουσίαζε τη μορφή ενός τριγώνου, που οριζόταν από την Προποντίδα (θάλασσα του Μαρμαρά), το Βόσπορο και τον Κεράτιο κόλπο, και η βάση του βρισκόταν στα δυτικά. Σ αυτήν απλώνονταν τα χερσαία τείχη του Θεοδοσίου από την Προποντίδα στο Νότο μέχρι τον Κεράτιο κόλπο στο Βορρά. Τα θαλάσσια τείχη ξεκινούσαν από τις άκρες των χερσαίων και προφύλασσαν την πόλη από τη θάλασσα. Μέσα από τα τείχη δεν υπήρχαν μόνο κατοικίες και κάθε είδους οικοδομήματα. Ανάμεσα στις διάφορες συνοικίες μπορούσε να δει κανείς περιβόλια με οπωροφόρα δέντρα, κήπους, αμπέλια, ακόμα και χωράφια με σιτηρά. Η δυτική μάλιστα πλευρά, κοντά στα χερσαία τείχη, ήταν καλυμμένη με χωράφια, ενώ στις περιοχές κοντά στο Βόσπορο και την Προποντίδα υπήρχαν κήποι και οπωροφόρα δέντρα. Όλο το ακατοίκητο έδαφος οι κάτοικοι το καλλιεργούσαν με το αλέτρι και το τσαπί.

Πηγή: Σ. Ράνσιμαν, Βυζαντινός πολιτισμός, Ερμείας, Αθήνα, 1978