Η προέλευση της λέξης "Χημεία" |
H αρχαιότερη όπως την αναφέρει ο Αλέξανδρος ο Αφροδισεύς, (2ος αιώνας μ.Χ.) θεωρείται η λέξη «Χυμεία» Προέρχεται από το ρήμα «χέω» (χύνω). Με αυτή την ορθογραφία επικρατούσε η λέξη κατά τους Ελληνιστικούς Χρόνους. Ο όρος αυτός αποδίδει τις δραστηριότητες των μεταλλουργών, θεμελιωτών της Αλχημείας. Έτσι οι χημικοί της εποχής της ακμής της Αλεξάνδρειας ονομάζονται "χυμευταί". Τα όργανα της δουλειάς τους λέγονται "χυϊκά" και ασχολούνται κυρίως με "χυτεύσεις" μετάλλων. Η λέξη «χημία» βρέθηκε στο έργο «χημεύ» του Έλληνα Ερμητικού χημικού και φιλοσόφου Ζώσιμου του Πανοπολίτη (4ος αιώνας μ.Χ.). Προστάτης των φιλοσόφων και των «χημικών» της εποχής εκείνης ήταν ο θεός Ερμής ο Τρισμέγιστος. Οι οπαδοί του Ερμή πίστευαν ότι το Σύμπαν γεννήθηκε από μια πρωταρχική ουσία και έλεγαν «Αρχή Μία», από την οποία προέκυψε η συνθηματική λέξη «χημία». Τον όρο «χημία» τον συναντάμε και στον Πλούταρχο (46-120 μ.Χ.).
Μια τέταρτη ετυμολογική ερμηνεία έχει προτείνει ο Mahdihassn. Θεωρεί
ότι ο όρος χημεία προέρχεται από την κινέζικη λέξη chin-i, που σημαίνει
χυμός που φτιάχνει χρυσό και η οποία στη διάλεκτο Fukien της Νότιας Κίνας
προφέρεται Kim ya. Επισημαίνει ότι η αραβική επαφή με την Κίνα έγινε στην
περιοχή Fukien και ισχυρίζεται ότι ο όρος έφτασε στη Δύση μέσω Αράβων
εμπόρων. |