[Όσοι έχουν κάνει φόνο] καθαρίζονται με άλλο αίμα, σαν να είχε μπει κάποιος σε λάσπη κι ύστερα να ξεπλενόταν με λάσπη· αν κάποιος τον έβλεπε να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο θα τον περνούσε για τρελό. Και προσεύχονται μπροστά στα αγάλματα, κι είναι σαν να μιλούσε κανείς με πέτρες, χωρίς να γνωρίζει τι είναι οι θεοί και οι ήρωες. (DK 5) – Εδώ ο Ηράκλειτος αναφέρεται στην τελετουργία της κάθαρσης:όποιος είχε κάνει φόνο, έπρεπε να καθαρθεί, πλένοντας τα χέρια του με αίμα χοίρου, που είχε προηγουμένως θυσιαστεί.