Πορτογαλικός αστρολάβος του 15ου αι. Ο αστρολάβος ήταν μια προσαρμογή στη ναυτιλία ενός αρχαίου οργάνου, που χρησίμευε για τη μέτρηση της γωνίας ενός αντικειμένου πάνω από τον ορίζοντα. Με τον αστρολάβο, ένας ναυτικός μπορούσε να καθορίσει τη διεύθυνση του Βορρά-Νότου σε οποιοδήποτε σημείο της Γης, ακόμη και σε άγνωστα νερά. Από τη μια πλευρά (αριστερά) βρισκόταν ένας κινητός δείκτης. Όταν ο αστρολάβος κρεμόταν κατακόρυφα από τον κρίκο του, ο ναυτικός σκόπευε με το δείκτη τον ήλιο, ή ένα γνωστό αστέρι, και διάβαζε το ύψος σε μοίρες. Κατόπιν κατέφευγε σε μια σειρά πίνακες –που ήταν χαραγμένοι στην πίσω πλευρά (κάτω)– οι οποίοι έδιναν το λεγόμενο τρίγωνο θέσης που έδινε το γεωγραφικό πλάτος σε συνάρτηση με το ύψος του αστέρα σε σχέση με την ημερομηνία και την ώρα (Time Life-Καπόπουλος, Παγκόσμια Ιστορία).