Κόρη του Ελευθέριου Δία, Σώτειρα Τύχη, την άξια διαφέντευε Ιμέρα. Εσύ στον πόντο, θεά, κυβερνάς τα καράβια τα γρήγορα, εσύ στην ξηρά τις άγριες μάχες και τις λαϊκές συνελεύσεις. Και των θνητών οι ελπίδες πότε στο ύψος και πότε ανώφελες στο βάθος διαψευσμένες γκρεμίζονται και σημάδι θεού κανένας θνητός για ό,τι θα γίνει δεν βρήκε αδιάψευστο. Κάθε προειδοποίηση για το μέλλον τυφλή. Πολλά στους ανθρώπους πέφτουν απρόσμενα φέρνοντας πίκρα και άλλα πικρά, που αλλάζοντας γύρισαν απ' το κακό σε καλό μεγάλο σε λίγο.
|