Αργώ: το πλοίο, με το οποίο πραγματοποιήθηκε ο περίφημος πλους των Αργοναυτών, οι οποίοι κάτω από τις οδηγίες του Ιάσονος εκστράτευσαν κατά της Κολχίδας για να προσκομίσουν από εκεί προς τον Πελία το χρυσόμαλλο δέρας. Κατά τις αρχαίες παραδόσεις, η Αργώ ναυπηγήθηκε από αυτόν τον οποίον και έλαβε το όνομά της, τον Αργοναύτη Άργο, γιο του Φρίξου και της Χαλκιόπης, της θυγατέρας του Αιήτη, οδηγούμενος από την Αθηνά και βοηθούμενος από την Ήρα: «επί τούτο πεμπόμενος Ιάσων Άργον παρεκάλεσε τον Φρίξου, κακείνος Αθηνάς υποθεμένης πεντηκόντορον ναυν κατεσκεύασε την προσαγορευθείσαν από του κατασκευάσαντος Αργώ» (Απολλόδ. Ι, 9, 16). Για την κατασκευή διαλέχτηκε από τους ειδήμονες ειδικό ξύλο του Πηλίου, το οποίο δεν βλάπτετε από το νερό και τη φωτιά. Οι γλωσσολόγοι μάλιστα λένε πως αργώ σημαίνει ιδιάζων ξύλο πεύκου του Πηλίου· γι' αυτό και η Αργώ καλείται Πηλιάς. Στην εικόνα, κατ' αρχαίο ανάγλυφο, φαίνεται η Αθηνά να διδάσκει τον Πρωρέα να συστέλλει τα ιστία (σε κάποια νομίσματα παριστάνεται η Θεά όρθια επί της Αργούς· είναι η Αθηνά Αίθυα «κολυμβητίς» - Παυσ. Ι. 5, 3) και να προσθέτει στην πλώρη του πλοίου κομμάτι από την προφητική βελανιδιά της Δωδώνης, η οποία είχε τη δύναμη να προφητεύει και να μιλά: «καλά δε την πρώιραν ενήρμοσεν Αθηνά φωνήεν φηγού της Δωδωνίδος ξύλου» (Απολ. ο.π.). Κατά άλλες παραδόσεις, την Αργώ ναυπήγησε ο επώνυμος ήρωας της πόλεως του Άργους, φημισμένος ξυλοκόπος, ή ο Άργος από τις Θεσπιές, αμφότεροι από τους Αργοναύτες. Επίσης, ως ναυπηγοί της Αργούς, φέρονται και ο Γλαύκος του Σίσυφου, ο Άργος του Πολύβου και ο Ηρακλής. Ως τόπος ναυπηγήσεως πιστεύονταν ότι ήταν η παραλία της Ιωλκού και ειδικά οι Παγασές, την δόξα όμως αυτή αμφισβητεί η βοιωτική πόλη Τίφα, κειμένη στην επί του Αλκυονίου κόλπου (ανατολικά του Κορινθιακού) παραλία, της οποίας οι κάτοικοι φημίζονταν ως σοφοί ναυτικοί και από αυτή κατάγονταν ο κυβερνήτης της Αργούς, Τίφυς. Κατά την επιχώρια μάλιστα παράδοση, στην πόλη αυτή προσορμίσθηκαν οι Αργοναύτες μετά την επάνοδό τους από την Κολχίδα, αφιερώνοντας την Αργώ στο ιερό του Ποσειδώνος στον Ισθμό, κομμάτι της οποίας λέγονταν πως αποκόπηκε και μεταφέρθηκε στην Ρώμη, όπου και σώζονταν μέχρι το 100 π.X. Ως προς την έννοια της λέξεως οι αρχαίοι λέγουν ότι παράγεται εκ του αργός = ταχύς, λαμπρός, στιλπνός, φωτοβόλος.

http://hellenicpantheon.gr/trofithewn.htm