Και θα φέρω αυτό το παράδειγμα: ας υποθέσουμε ότι ερευνάται αν η περιπλάνηση του Οδυσσέα έγινε στην περιοχή της Σικελίας και της Ιταλίας και αν οι Σειρήνες τοποθετούνται εδώ. Εκείνος, ο οποίος τις τοποθετεί στο Πέλωρο διαφωνεί μ' εκείνον που τις τοποθετεί στις Σειρηνούσσες όμως και οι δύο δε διαφωνούν μ' εκείνον που υποστηρίζει ότι κατοικούσαν στο σικελικό και τον ιταλικό χώρο. Αντίθετα, τον κάνουν πιο αξιόπιστο, γιατί, αν και δεν συμφωνούν απόλυτα για την τοποθεσία, δεν υποστηρίζουν ότι αυτή είναι εκτός της Σικελίας και της Ιταλίας.
Αν μάλιστα προσθέσει κανείς ότι στη Νεάπολη δείχνουν το μνήμα της Παρθενόπης, που ήταν μια από τις Σειρήνες, ακόμα περισσότερο ενισχύεται η γενική άποψη, αν και αυτός ο τόπος είναι ο τρίτος που προτείνεται. Αλλά επειδή σ' αυτόν τον κόλπο, που σχηματίζουν οι Σειρηνούσσες, ο οποίος ονομάστηκε από τον Ερατοσθένη Κυμαίος, βρίσκεται η Νεάπολη, πιστεύουμε με μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι σε αυτούς τους τόπους υπήρξαν οι Σειρήνες.
Γιατί ούτε νομίζω ότι ο Όμηρος έμαθε ακριβώς τις λεπτομέρειες των τόπων αυτών, ούτε και εμείς ζητούμε από εκείνον να μας πει ακριβώς την αλήθεια. Αλλά όμως ούτε φτάνουμε μέχρι αυτό το σημείο, ώστε να υποθέσουμε ότι ο Όμηρος συνέθετε το ποίημά του χωρίς να πληροφορηθεί προηγουμένως τίποτε για την περιπλάνηση του Οδυσσέα, ούτε πού ούτε πώς έγινε.

Στράβωνος, Γεωγραφικά, 1,2,13,μτφρ. Π. Βαλάκη.