Οι Σειρήνες

Καλά καλά, δεν πρόφτασα να τις δω τις άκουσα
που τραγουδούσαν.
Κι οι ναύτες στα κουπιά κουφοί,
κι ο άνεμος πρίμος στα πανιά,
γεμάτος ψιθυρίσματα και λόγια,
καθώς μας έπαιρναν χορεύοντας
τα κύματα.

Ώσπου έγιναν ένα μουντό μουρμούρισμα.

Τουλάχιστον, αν δεν πρόφτασα να τις δω,
τις άκουσα.
Καλά που έτυχε να'μαι δεμένος στο κατάρτι.
Θα'χα πέσει στα νύχια και στα δόντια τους.



Κώστας Στεργιόπουλος, Από τη συλλογή Ο κίνδυνος, 1963-65.