σκέψου
τι θα γινόταν...
...
αν τα θετικά ιόντα, στον μεταλλικό αγωγό,
ήταν σχεδόν ακίνητα ...
|
|
|
Στην κατάσταση υπεραγωγιμότητας τα ηλεκτρόνια κινούνται χωρίς
να συναντούν ηλεκτρική αντίσταση, επειδή οι κρούσεις στα ιόντα του
μετάλλου είναι ελάχιστες, αφού κινούνται ανά ζεύγη , με το |
Το 1911, ο Ολλανδός φυσικός Heike Kamerlingh Onnes παρατήρησε ότι η ηλεκτρική αντίσταση ενός σύρματος υδραργύρου μηδενίζεται ξαφνικά, όταν το σύρμα ψυχθεί σε θερμοκρασία 4 Κέλβιν (-269 οC). Το φαινόμενο ονομάστηκε «υπεραγωγιμότητα». Σήμερα στα υπεραγώγιμα υλικά συγκαταλέγονται μέταλλα όπως είναι το τιτάνιο, το χρώμιο, το βανάδιο, το νικέλιο και κάποια κράματά τους, όταν βρεθούν σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (μέχρι και 138 Κ ή -135 οC). Σε αυτά τα υλικά η ηλεκτρική ενέργεια που τα διαπερνά δε μετατρέπεται σε θερμότητα κι έτσι, αν το ηλεκτρικό ρεύμα αρχίσει να διαπερνά τον υπεραγωγό έχει τη δυνατότητα, θεωρητικά, να τον διαρρέει επ' άπειρον. Στην πράξη κάτι τέτοιο δύσκολα μπορεί να γίνει με χαμηλό ενεργειακό κόστος. Κι αυτό, επειδή πρέπει να καταναλωθεί ακόμη περισσότερη ενέργεια, προκειμένου να διατηρηθούν οι χαμηλές θερμοκρασίες που επιτρέπουν στο σύρμα να έχει τις υπαραγώγιμες ιδιότητές του. |
