Συνοπτικά, τα δάνεια του εξωτερικού που συνάφθηκαν κατά την περίοδο 1879-1893 ήταν εννέα. Το ονομαστικό ποσό των δανείων έφθασε συνολικά τα 640.000.000 χρ. φράγκα. Η τιμή εκδόσεως ήταν κατά μέσο όρο 72,68%, το οποίο σημαίνει ότι από τα ονομαστικά 640.000.000 έφθασαν στην Ελλάδα μόνο τα 465.200.000. Με μόνη εξαίρεση το δάνειο του 1879, δηλαδή 44.000.000, όλα τα άλλα είχαν συναφθεί από τις κυβερνήσεις του Τρικούπη. Δεδομένου ότι η διαφορά ανάμεσα στην τιμή εκδόσεως και στην ονομαστική τιμή ήταν σημαντική (25-30% συνήθως) οι χρηματιστικοί κύκλοι της Ευρώπης είχαν τη δυνατότητα να περιορίζουν τον ονομαστικό τόκο σε χαμηλά σχετικώς ποσοστά (4-6%). Στην πραγματικότητα ο τόκος ήταν πού βαρύτερος. Υπολογίζοντας με βάση το μέσο τόκο των δανείων (5%) και το μέσο ποσοστό χρεολυτικών πληρωμών (0,5%) βρίσκουμε ότι η Ελλάδα σε 10 χρόνια επέστρεψε αυτά που πραγματικά (και όχι ονομαστικά) είχε εισπράξει. Παρόλα αυτά, στο τέλος της δεκαετίας αυτής, το χρεωστούμενο κεφάλαιο δεν είχε μειωθεί παρά μόνο κατά 5%. Οι τόκοι με τα χρεολύσια έφθασαν κατά μέσο όρο τα 40.000.000 δρχ. το χρόνο.
Αναφορά στα δάνεια της Ελλάδας. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τομ. ΙΔ΄, σελ. 78, Εκδόσεις Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. Αθήνα 1977.
|