To 1964 παρατηρήθηκε
στις Β.Α. Ηνωμένες Πολιτείες
"βροχή" όξινη όσο ο χυμός του
λεμονιού (pH 2,1), ενώ το 1974
στο Pitlochry της Σκωτίας ήταν όξινη
όσο το ξίδι (pH 2,4).
Η όξινη βροχή προκαλεί βλάβες σε
ζώντες οργανισμούς, σε δάση, σε
ποτάμια και λίμνες, μειώνει το pH του
εδάφους με συνέπειες στις καλλιέργειες
και διαβρώνει τα μαρμάρινα μνημεία (ανθρακικό ασβέστιο).

Για την Ελλάδα, που το παρελθόν της την πλούτισε με χιλιάδες μαρμάρινα μνημεία, ή όξινη βροχή είναι ο υπ' αριθμόν ένα εχθρός . Διαβρώνει τα εκτεθειμένα μάρμαρα (ανθρακικό ασβέστιο) και παράλληλα το θειικό οξύ μετατρέπει το ανθρακικό ασβέστιο σε θειικό ασβέστιο, δηλαδή γύψο, ο οποίος αποσαρθρώνεται πολύ εύκολα. Έτσι απειλείται η πολιτιστική μας κληρονομιά.