Και του Ήλιου ακόμα του έλαχε κούραση
κάθε μέρα,
μηδέ αναπαύονται ποτές αυτός και τ' άλογα του
απ' τη στιγμή, που αφήνοντας τον Ωκεανό η Αυγούλα
η ροδοδάχτυλη, ψηλά στον ουρανό θ' ανέβει.
Αυτόν, πάνω στα κύματα, βαθουλωτό κι ωραίο κρεβάτι,
και με του Ηφαίστου τα χέρια δουλεμένο,
από χρυσάφι αμάλαγο, γοργόδρομο τον φέρνει
ενώ αρπαχτά πα στο νερό κοιμάται, από τη χώρα
των Εσπερίδων, ως τη γη των Αιθιόπων, όπου
γλήγορο αμάξι κι άλογα στέκουνται, όσο που να 'ρθει
η γέννα του Όρθρου η Χαραυγή. Και του Υπερίονα
τότε ο γιος εκεί θε ν' ανέβει πάλι μες σ' άλλο αμάξι... |