Δαρείος: Ο Δαρείος Γ΄ Κοδομανός (380-330 π.Χ.) ανήκε στη βασιλική οικογένεια των Αχαιμενιδών. Ανέβηκε στο θρόνο του περσικού κράτους το 336 π.Χ. Ήταν ωραίος και ευγενής με πολλές αρετές και ικανότητες. Μετά τη μάχη του Γρανικού ποταμού, συγκέντρωσε ένα τεράστιο στρατό και αντιμετώπισε τον Μ. Αλέξανδρο στην Ισσό πρώτα και στα Γαυγάμηλα στη συνέχεια. Ηττήθηκε όμως και στις δύο μάχες και αναγκάστηκε να καταφύγει με τα λείψανα του στρατού του στη Μηδία. Εκεί τον συνέλαβαν δικοί του αξιωματούχοι, για να τον παραδώσουν στον Αλέξανδρο με αντάλλαγμα την ειρήνη. Ο Αλέξανδρος όμως τους καταδίωξε και αυτοί σκότωσαν το Δαρείο. Όταν τελικά ο Αλέξανδρος συνέλαβε τους δολοφόνους, τους τιμώρησε παραδειγματικά.

Δεινοκράτης: Ο Δεινοκράτης καταγόταν από τη Ρόδο και ήταν αρχιτέκτονας και πολεοδόμος. Ο Αλέξανδρος τον είχε πάρει μαζί του κατά την εκστρατεία του στην Ασία, μαζί με άλλους τεχνικούς και επιστήμονες. Το 332 π.Χ. ο Αλέξανδρος του ανέθεσε να κάνει το ρυμοτομικό σχέδιο της Αλεξάνδρειας, στο Δέλτα του Νείλου. Λίγα χρόνια αργότερα τον κάλεσε στη Βαβυλώνα και του ανέθεσε την κατασκευή ενός μεγαλόπρεπου μνημείου προς τιμή του πιο στενού του φίλου, του Ηφαιστίωνα. Το μνημείο αυτό, σύμφωνα με τις πηγές, λέγεται ότι στοίχισε 12.000 τάλαντα, ποσό τεράστιο για την εποχή. Στον Δεινοκράτη αποδίδεται και ο ναός της Άρτεμης στην Έφεσο, που ήταν ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.

Δέλτα του Νείλου: Δέλτα ονομάζεται η πεδινή έκταση που σχηματίζεται στις εκβολές των ποταμών. Η ονομασία οφείλεται στον Ηρόδοτο, ο οποίος πριν 2500 χρόνια παρατήρησε ότι η έκταση αυτή στις εκβολές του Νείλου έμοιαζε με το ελληνικό γράμμα δέλτα (Δ). Συνήθως η γη στα Δέλτα είναι εύφορη και με οργιώδη βλάστηση. Ο Νείλος έχει τις πηγές του νότια του ισημερινού και αφού διασχίζει 6.648 χιλιόμετρα, εκβάλλει στη μεσόγειο. Το Δέλτα των εκβολών του είναι τεράστιο. Το Κάιρο και η Αλεξάνδρεια, οι δυο σημαντικότερες πόλεις της Αιγύπτου είναι χτισμένες σ’ αυτό.

Δελφοί: περιοχη της Φωκίδας, όπου είχε ιδρυθεί το περίφημο μαντείο των Δελφών. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η ιερή περιοχή των Δελφών ήταν το κέντρο της γης, γι’ αυτό και της είχαν δώσει το όνομα «ομφαλός της γης». Στο χώρο του μαντείου ήταν συγκεντρωμένοι πολλοί θησαυροί, δώρα από τις ελληνικές πόλεις αλλά και από πολλές άλλες χώρες.

Δίας: Ο πατέρας των θεών του Ολύμπου, γιος του Κρόνου και της Ρέας. Ο Κρόνος, επειδή υπήρχε προφητεία ότι ένα από τα παιδιά του θα του έπαιρνε την εξουσία, τα κατάπινε μόλις γεννιόνταν. Η Ρέα, για να σώσει το Δία, έδωσε στον άντρα της να καταπιεί μια πέτρα ντυμένη με ρούχα παιδιού. Το μικρό Δία έκρυψε σε ένα βαθύ σπήλαιο στο βουνό Ίδη της Κρήτης. Όταν μεγάλωσε ο Δίας, κατόρθωσε να πάρει την εξουσία από τον πατέρα του και να ελευθερώσει τα αδέλφια του που αυτός είχε καταπιεί. Έτσι, έγινε ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων. Τα ανάκτορά του βρίσκονταν στις κορυφές του Ολύμπου, μαζί με τα ανάκτορα των άλλων θεών.

Διπλός πέλεκυς: Τα πιο συνηθισμένα από τα ιερά σύμβολα στη μινωική Κρήτη ήταν το ιερό δέντρο, τα ιερά κέρατα, ο διπλός πέλεκυς και ο μινωικός κίονας, με ένα ή δύο ζώα γύρω του. Τα σύμβολα αυτά μπορεί να παρίσταναν τη θεότητα αλλά ταυτόχρονα συμβόλιζαν και την ιερότητα του χώρου στον οποίο τα τοποθετούσαν.

Δούρειος ίππος: Ο Δούρειος ίππος ήταν ένα μεγάλο ξύλινο άλογο, που ήταν κούφιο και το κατασκεύασαν οι Αχαιοί, σύμφωνα με το σχέδιο του Οδυσσέα, για να πάρουν το κάστρο της Τροίας. Όταν οι Αχαιοί τέλειωσαν την κατασκευή του, μερικοί άνδρες μπήκαν στην κοιλιά του και οι άλλοι μπήκαν στα πλοία και ανοίχτηκαν στο πέλαγος. Έτσι οι Τρώες πίστεψαν ότι οι Αχαιοί έφυγαν και αποφάσισαν να βάλουν τον Δούρειο ίππο μέσα στα τείχη της πόλης. Τη νύχτα οι στρατιώτες που ήταν κρυμμένοι στην κοιλιά του αλόγου βγήκαν και άνοιξαν τις πόρτες του κάστρου. Εντωμεταξύ, οι Αχαιοί που είχαν μπει στα πλοία, ξαναγύρισαν και όρμησαν στην πόλη. Έτσι την κατάκτησαν και με αυτό το επεισόδιο τέλειωσε ο Τρωικός πόλεμος.

Δράμα: Το θεατρικό έργο, που παίζεται από ηθοποιούς. Το δράμα και συνεπώς το θέατρο γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα από τις γιορτές προς τιμή του θεού Διόνυσου. Τα αρχαία δράματα είναι έργα ποιητικά. Μπορεί να είναι τραγωδίες ή κωμωδίες. Εκτός από το διάλογο έχουν και τραγούδια, που τραγουδά ή απαγγέλλει μια ομάδα, που λέγεται χορός. Στην αρχαία Αθήνα γίνονταν κάθε χρόνο παραστάσεις δράματος και βραβεύονταν τα καλύτερα έργα.

Δρεπανηφόρα άρματα: Πολεμικά άρματα που τα έσερναν άλογα και είχαν στα πλάγια δρεπάνια. Κατά την επίθεση προσπαθούσαν να περάσουν μέσα από την παράταξη του εχθρικού στρατού, ώστε να κατακόψουν τους αντιπάλους.

Δωριείς: ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά φύλα, που εγκαταστάθηκαν στον ελληνικό χώρο (κυρίως στην Πελοπόννησο) στο τέλος της εποχής του χαλκού. Είχαν όπλα φτιαγμένα από σίδηρο, και έτσι κατόρθωσαν να νικήσουν τους Μυκηναίους και να κυριεύσουν τα εδάφη τους. Οι παλιοί κάτοικοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν.