Καλυψώ: Η Καλυψώ ήταν νύμφη, κόρη του Ήλιου. Κατοικούσε στο νησί Ωγυγία, μέσα σε μια μεγάλη σπηλιά, που γύρω της υπήρχαν κήποι, πηγές και ένα ιερό δάσος. Περνούσε τον καιρό της υφαίνοντας. Όταν έφτασε στο νησί της ο Οδυσσέας, η Καλυψώ τον ερωτεύτηκε και τον κράτησε κοντά της πολύ καιρό. Του ζήτησε να μείνει κοντά της για πάντα, με αντάλλαγμα να τον κάνει αθάνατο και να μείνει αιώνια νέος. Όμως ο Οδυσσέας αρνήθηκε, γιατί δεν μπορούσε να ξεχάσει την πατρίδα του, την Ιθάκη, που ήταν ο τελικός στόχος του ταξιδιού του. Τελικά, ο Δίας έστειλε τον Ερμή στο νησί και της ζήτησε να τον ελευθερώσει και να τον βοηθήσει να επιστρέψει στην Ιθάκη.

Κέρβερος: Μυθικό τέρας με μορφή σκύλου, με τρία κεφάλια και φιδίσια ουρά. Συχνά έβγαιναν φίδια από το κεφάλι και το σώμα του. Ο Πίνδαρος και ο Οράτιος τον φαντάζονται με 100 κεφάλια και τρεις γλώσσες. Είχε πατέρα του τον Τυφώνα και μητέρα του την Έχιδνα και αδέλφια του το λιοντάρι της Νεμέας, την Ύδρα και άλλα τέρατα. Ήταν ο φύλακας της εισόδου του Κάτω Κόσμου.

Κερύνεια: Πόλη της Πελοποννήσου, γνωστή περισσότερο από τον άθλο του Ηρακλή για το ελάφι της Άρτεμης. Σύμφωνα με τον Παυσανία, στην πόλη είχε ιδρύσει ένα ιερό των Ευμενίδων ο Ορέστης, ο γνωστός γιος του Αγαμέμνονα. Στο άγαλμα των Ευμενίδων υπήρχαν και φίδια, και όποιος ήταν φονιάς ή γενικά ένοχος για οποιοδήποτε αδίκημα και έμπαινε στο ιερό αυτό, τρελαινόταν από το φόβο του.

Κίκονες: Οι Κίκονες ήταν ένας αρχαίος λαός της Θράκης, που κατοικούσε στην πεδιάδα του Έβρου. Κατά τη διάρκεια του τρωικού πολέμου είχαν πάρει το μέρος των Τρώων. Γι΄ αυτό και όταν ο Οδυσσέας έφτασε στη χώρα τους, τους επιτέθηκε, τους νίκησε και πήρε πλούσια λάφυρα. Η μόνη οικογένεια που δεν πείραξε, ήταν η οικογένεια του ιερέα του Απόλλωνα. Την επόμενη όμως ημέρα, όταν οι σύντροφοι του Οδυσσέα διασκέδαζαν, οι Κίκονες βρήκαν την ευκαιρία να επιτεθούν, να τους νικήσουν και να τους διώξουν από τη χώρα τους.

Κίμωνας: Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός, γιος του Μιλτιάδη. Έδρασε κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. Ήταν αρχηγός της αριστοκρατικής παράταξης και πολιτικός αντίπαλος του Θεμιστοκλή. Ανέλαβε την αρχηγία των Ελλήνων, μετά την απόκρουση των Περσών, για να τους απομακρύνει από τη Θράκη, το Αιγαίο και τα παράλια της Μ. Ασίας. Πέτυχε το στόχο του μετά από νικηφόρους αγώνες. Πέθανε στην Κύπρο, πολεμώντας να διώξει και από αυτήν τους Πέρσες.

Κίρκη: Η Κίρκη ήταν κόρη του Ήλιου. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ήταν μια μεγάλη μάγισσα. Ζούσε στο μεγάλο παλάτι της, στο νησί Αιαία, που βρισκόταν στο Τυρρηνικό πέλαγος, κοντά στην Ιταλία. Ο Οδυσσέας γλίτωσε από τα μάγια της Κίρκης, όταν ο Ερμής του έδωσε ένα βότανο που τον προφύλαξε από αυτά. Έτσι κατόρθωσε να σώσει τους συντρόφους του, όμως, σε αντάλλαγμα, η Κίρκη τον ανάγκασε να μείνει κοντά της ένα χρόνο.

Κλήρος: Έτσι ονομάζονταν το κομμάτι της γης που οι αρχές ενός κράτους παραχωρούσαν στους πολίτες τους μέσα ή έξω από τα όρια της πόλης. Κληρούχοι ονομάζονταν όσοι είχαν δεχθεί κλήρο. Κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα οι Αθηναίοι εγκατέστησαν πολλούς κληρούχους σε συμμαχικές πόλεις, προκειμένου να έχουν την εποπτεία τους. Στη Σπάρτη όλοι οι πολίτες είχαν, αρχικά τουλάχιστον, ίσους κλήρους, δηλαδή κτηματική περιουσία.

Κλείτος: Ο Κλείτος ο Μέλας (μαύρος) ήταν αξιωματικός και παιδικός φίλος του Μ. Αλεξάνδρου. Στη μάχη του Γρανικού έσωσε τη ζωή του Αλεξάνδρου, όταν κινδύνεψε από τον πέρση Σπιθριδάτη. Μετά το θάνατο του Φιλώτα το 330 ανέλαβε τη διοίκηση του ενός από τα δύο σώματα των εταίρων και πήρε μέρος στην κατάκτηση της Ινδικής. Δυο χρόνια μετά ανέλαβε τη διοίκηση της Βακτριανής στη θέση του σατράπη Αρτάβαζου. Σε ένα συμπόσιο ο Κλείτος κατηγόρησε τον Αλέξανδρο, γιατί είχε αφήσει την απλότητα της ζωής των Μακεδόνων και είχε δεχτεί τον ασιατικό τρόπο ζωής. Αυτό έκανε τον Αλέξανδρο να θυμώσει και πάνω στο θυμό του τον σκότωσε. Αμέσως μετά το μετάνιωσε και έπεσε σε μεγάλη μελαγχολία.

Κλυταιμνήστρα: Αδελφή της ωραίας Ελένης, γυναίκα του Αγαμέμνονα και βασίλισσα των Μυκηνών. Όταν ο Αγαμέμνονας γύρισε από την Τροία, τον σκότωσε με τη δικαιολογία πως ο άντρας της είχε θυσιάσει την κόρη τους Ιφιγένεια. Αργότερα ο γιος του Ορέστης εκδικήθηκε το θάνατο του πατέρα του, σκοτώνοντας τη μητέρα του.

Κνωσός: Αρχαία πόλη σε απόσταση 6 χιλιομέτρων από τη σημερινή πόλη του Ηρακλείου της Κρήτης. Την έφερε στην επιφάνεια με τις ανασκαφές του ο άγγλος αρχαιολόγος Έβανς. Την πόλη κοσμούσαν τα περίφημα ανάκτορα του Μίνωα. Ο πληθυσμός της σε περιόδους ακμής έφθασε και τις 80.000 κατοίκους. Η πόλη διατηρήθηκε μέχρι τον 9ο μ. Χ. αιώνα.

Κόρινθος: Σύμφωνα με την παράδοση την Κόρινθο ίδρυσε ο απόγονος του Ηρακλή Αλήτης. Κατά τον 8ο αιώνα καταργήθηκε η βασιλεία και ανέλαβε τη διακυβέρνηση της πόλης η οικογένεια των Βακχιαδών. Αργότερα την εξουσία ανέλαβε ο τύραννος Κύψελος. Διάδοχός του ήταν ο Περίανδρος, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Η Κόρινθος κατά την περίοδο αυτή ανέπτυξε το εμπόριο, έκανε πολλές αποικίες και ήταν μία από τις πιο πλούσιες πόλεις της Ελλάδας. Ήταν μετά την Αθήνα η πιο ισχυρή σε στόλο ελληνική πόλη.

Κριός: Ο πολιορκητικός κριός ήταν πολεμική μηχανή, που χρησίμευε στους πολιορκητές για να γκρεμίζουν τα τείχη ή τις πύλες της πόλης που πολιορκούσαν. Ήταν μια μεγάλη δοκός, στο άκρο της οποίας τοποθετούσαν ένα βαρύ σίδερο, που συνήθως είχε το σχήμα κεφαλής κριαριού. Στην αρχή οι πολιορκητές κρατούσαν τον κριό στα χέρια τους και χτυπούσαν μ’ αυτόν τις πύλες του κάστρου. Αργότερα τον έδεναν με σχοινιά ή αλυσίδες και τον τοποθετούσαν πάνω σε μια ειδική ξύλινη κατασκευή, που κινούσαν με ρόδες, προκειμένου να πλησιάζουν με μεγαλύτερη ασφάλεια τα τείχη και να έχουν μεγαλύτερη δύναμη τα χτυπήματά του.

Κρόταλα: Μουσικό όργανο κατασκευασμένο από ξύλο, κόκαλο, μέταλλο και άλλα υλικά. Αποτελείται από δύο κομμάτια, που τα κρατούν στα δύο χέρια, ή τα δένουν στο ένα χέρι με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να τα χτυπούν μεταξύ τους. Το μουσικό αυτό όργανο είναι πολύ παλιό και χρησιμοποιήθηκε από όλους σχεδόν τους λαούς της γης, συνήθως, για θρησκευτικές τελετές. Στην αρχαία Ελλάδα αλλά και στη Ρώμη κρόταλα ονόμαζαν τα κύμβαλα, που κρατούσαν στο ένα χέρι και τα χτυπούσαν σαν καστανιέτες, για να συνοδεύουν το χορό τους. Συνήθως τα χρησιμοποιούσαν οι χορεύτριες.

Κρότων: η ελληνική αποικία Κρότων ιδρύθηκε από τους Αχαιούς το 710 π.Χ. Βρίσκεται στη νότια Ιταλία, στον κόλπο του Τάραντα, μεταξύ των αρχαίων πόλεων Τάραντα και Ρηγίου. Σήμερα στη θέση της είναι χτισμένη η πόλη Κορτόνε. Η αρχαία πόλη έγινε γνωστή από τις επιτυχίες των αθλητών της στους Ολυμπιακούς αγώνες και από την περίφημη ιατρική σχολή της. Εδώ δίδαξε για ένα διάστημα και ο μεγάλος Πυθαγόρας.

Κτερίσματα: Τα διάφορα αντικείμενα που έβαζαν οι αρχαίοι στον τάφο μαζί με το νεκρό (κοσμήματα, εργαλεία, όπλα, ομοιώματα, θρησκευτικά σύμβολα, είδη καθημερινής χρήσης κ.λπ.), γιατί τα θεωρούσαν απαραίτητα γι’ αυτόν στην άλλη ζωή.

Κυκλάδες: Έτσι ονόμασαν οι αρχαίοι Έλληνες τα 28 μικρά και μεγαλύτερα νησιά στη μέση του Αιγαίου, γιατί σχημάτιζαν έναν κύκλο γύρω από τη Δήλο, το ιερό νησί του θεού Απόλλωνα.

Κύκλωπες (θεότητες): Μυθικές θεότητες, παιδιά του Ουρανού και της Γαίας, που είχαν μονάχα ένα μάτι, μεγάλη δύναμη και πολλές ικανότητες. Οι Κύκλωπες ήταν τρεις: ο Βρόντης, ο Στερόπης και ο Άργης, που είχαν σαν όπλα τους τη βροντή, την αστραπή και τον κεραυνό. Βοήθησαν τον Δία να νικήσει τους Τιτάνες

Κύκλωπες (λαός): Οι Κύκλωπες ήταν ένας μεγαλόσωμος και άγριος λαός, που κατοικούσε στην Κύμη της Ν. Ιταλίας, κοντά στο Βεζούβιο ή στη Σικελία. Οι Έλληνες πίστευαν ότι οι Κύκλωπες ήταν πανίσχυροι γίγαντες που είχαν ένα μάτι στο μέτωπο. Ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και ήταν ανθρωποφάγοι, αλλά δεν γνώριζαν το κρασί και τις ιδιότητές του. Οι Κύκλωπες ήταν παιδιά του Ποσειδώνα. Σύμφωνα με τον αρχαίο ιστορικό Θουκυδίδη, οι Κύκλωπες και οι Λαιστρυγόνες πιθανότατα ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της Σικελίας.

Κως: Νησί της Δωδεκανήσου, σε απόσταση μόλις 3 μιλίων από τα μικρασιατικά παράλια. Έχει έκταση 290 τετραγωνικά χιλιόμετρα και είναι το τρίτο σε μέγεθος (μετά τη Ρόδο και την Κάρπαθο) νησί της Δωδεκανήσου. Κατά την αρχαιότητα το νησί απέκτησε μεγάλη αίγλη, εξαιτίας του μεγάλου γιατρού Ιπποκράτη, που γεννήθηκε εκεί.