Ταυροκαθάψια: Ταυροκαθάψια ονομάζονταν κατά την αρχαιότητα τα αγωνίσματα με ταύρους. Η Κρήτη θεωρείται πατρίδα των αγωνισμάτων αυτών στην περιοχή της Μεσογείου. Τα ταυροκαθάψια γίνονταν στις κεντρικές αυλές των ανακτόρων ή σε κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους. Οι ταύροι ήταν άγριοι και συλλαμβάνονταν με δίχτυα. Οι αθλητές που ήταν άνδρες και γυναίκες έκαναν ακροβατικά στην πλάτη του ταύρου. Η παλαιότερη μινωική παράσταση με ταυροκαθάψια χρονολογείται γύρω στο 2000 π.Χ.

Τειρεσίας: Ο Τειρεσίας ήταν μάντης και καταγόταν από τη Βοιωτία. Έχασε το φως του, γιατί είδε κατά λάθος την Αθηνά την ώρα που έκανε το μπάνιο της. Αργότερα η Αθηνά του χάρισε την ικανότητα να καταλαβαίνει τη φωνή των πουλιών. Έζησε εννιά γενιές στη γη, και όταν κατέβηκε στον Άδη, διατήρησε τη μαντική του ικανότητα. Για το λόγο αυτό πολλοί, όπως και ο Οδυσσέας, έρχονταν στον Άδη και ζητούσαν τις προφητείες του.

Τηλέμαχος: γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης, που γεννήθηκε λίγο πριν από την τρωική εκστρατεία. Όταν μεγάλωσε, βρέθηκε στη δύσκολη θέση να αντιμετωπίσει τους μνηστήρες, που ζητούσαν να παντρευτούν τη μητέρα του, υποστηρίζοντας πως ο Οδυσσέας είχε χαθεί. Ο Τηλέμαχος ταξίδεψε τότε στη Σπάρτη, όπου έμαθε πως ο πατέρας του ζούσε. Αργότερα, αφού ο Οδυσσέας γύρισε στην Ιθάκη και εξοντώθηκαν οι μνηστήρες, ο Τηλέμαχος έγινε βασιλιάς του νησιού.

Τίρυνθα: σημαντικό κέντρο του μυκηναϊκού πολιτισμού. Τα ερείπιά της βρίσκονται στην αριστερή πλευρά του αυτοκινητόδρομου Άργους - Ναυπλίου, λίγα χιλιόμετρα πριν από το Ναύπλιο. Σώζονται τα «κυκλώπεια» τείχη, επάνω σε ένα λόφο και φτάνουν σε ύψος ως και τα 7 μέτρα, ενώ το πάχος τους φτάνει ως τα 17 μέτρα.

Τοιχογραφία: Η τεχνική των Μυκηναίων ήταν η εξής: σε τοίχο στον οποίο είχε τοποθετηθεί σοβάς (μίγμα από ασβέστη, νερό και άμμο), τοποθετούνταν τα χρώματα όσο ο σοβάς ήταν ακόμα υγρός. Τα χρώματα εισχωρούσαν στο νωπό σοβά, για να δέσουν μαζί του στο στέγνωμα. Στο τέλος η τοιχογραφία ολοκληρωνόταν με την προσθήκη κόκκινων ή μαύρων λεπτών γραμμών, που περιέγραφαν τις μορφές και διόρθωναν τις ατέλειες. Μεγάλη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι, αν και έχουν περάσει 3.500 χρόνια από την εποχή που φτιάχτηκαν αυτές οι τοιχογραφίες, έχουν διατηρηθεί ως τις μέρες μας.

Τραγωδία: Θεατρικό έργο, σε ποιητική μορφή, που έχει ως θέμα παθήματα ανθρώπων με τραγικό τέλος. Τα θέματά τους οι ποιητές των τραγωδιών τα έπαιρναν συνήθως από τη μυθολογία.

Τροία: Η Τροία ήταν μια πόλη που βρισκόταν στη Βορειοδυτική παραλία της Μικράς Ασίας, απέναντι από τα νησιά Ίμβρο και Τένεδο. Η ομηρική ονομασία της πόλης είναι «Ίλιον», γι’ αυτό και το ένα από τα δύο ποιήματα του Ομήρου ονομάζεται «Ιλιάδα». Η θέση της Τροίας είχε στρατηγική σημασία, γιατί έλεγχε τους δρόμους που ένωναν την Ασία με την Ευρώπη. Αυτή ίσως ήταν και η αιτία του Τρωικού πολέμου.

Τύρος: Η φοινικική αυτή πόλη, που βρίσκεται στο νότιο Λίβανο, χτίστηκε πάνω σε ένα νησί και στη γειτονική του στεριά. Για περίπου 2.000 χρόνια ήταν ένα από τα σπουδαιότερα λιμάνια της Μεσογείου. Κατά καιρούς υποδουλώθηκε στους Αιγυπτίους, τους Ασσυρίους και τους Πέρσες. Ο Μ. Αλέξανδρος χρειάστηκε 7 μήνες για να την καταλάβει (332 π.Χ.). Αναγκάστηκε μάλιστα να σχηματίσει χερσαίο δρόμο για να φτάσει στο νησί. Ο τεχνητός αυτός δρόμος δεν καταστράφηκε μετά την πτώση της πόλης και έτσι, το νησί μετατράπηκε μόνιμα σε χερσόνησο.